معنی لنگ آب - جستجوی لغت در جدول جو

لنگ آب

لغت نامه دهخدا

سنگ آس

هر یک از دو سنگ مسطح و گرد و برهم نهاده که غلات را با آن خرد و نرم می کنند، سنگ آسیا

فرهنگ فارسی عمید

تنک آب

آب کم عمق، برای مثال دریای فراوان نشود تیره به سنگ / عارف که برنجد تنک آب است هنوز (سعدی - ۱۰۵)

فرهنگ فارسی عمید

لوش آب

دهی از دهستان مرکزی بخش فریمان شهرستان مشهد واقع در 7هزارگزی جنوب باختری فریمان، سر راه مالرو عمومی فریمان به پاقلعه، جلگه و معتدل، دارای 86 تن سکنه، آب آن از قنات، محصول آنجا سیب زمینی، غلات و بنشن، شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است، (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

لب آب

(لَ)

لواب. نام نهری و رودخانه ای به کوه کیلویۀ فارس، آبش شیرین و گوارا. آب چشمۀ دلی گردد (؟) وچشمۀ مارگان و چشمۀ زنگبار و چشمۀ سادات در قریۀ لب آب ناحیۀ بویراحمد کوه کیلویه بهم پیوسته رود خانه لب آب شود و چون به قریۀ کلات ناحیۀ دشمن زیاری کوه کیلویه رفت به آب چشمه کمردوغ و چشمۀ جن و چشمۀ رئیسی آمیخته رود خانه کلات شود. (فارسنامۀ ناصری)
نام دیهی شش فرسنگ غربی دراهان. (فارسنامۀ ناصری)

لغت نامه دهخدا

نی آب

(نَ / نِ)

نی کوتاه و باریکی که در داخل قلیان در میان آب قرار دارد. نیاب

لغت نامه دهخدا

سنگ آب

(سَ)

دهی است از دهستان صالح آباد بخش جنت آباد شهرستان مشهد، واقع در 5 هزارگزی شمال خاوری صالح آباد که دارای 119 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

پلنگ آباد ساوه

(پَ لَ)

دهی است جزء دهستان مزدقان چای در بخش نوبران از شهرستان ساوه در 26هزارگزی جنوب غربی نوبران دارای 164 تن سکنه. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

پلنگ آباد تنکابن

(پَ لَ)

نام قریه ای در دهستان نشتای تنکابن. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد تألیف رابینو ص 106)

لغت نامه دهخدا

پلنگ آباد

(پَ لَ)

دهی جزء دهستان اشتهارد در بخش کرج از شهرستان تهران در 54 هزارگزی جنوب شرقی کرج و سر راه شوسۀ کرج به اشتهارد. دارای 159 تن سکنه. ایل شاهسون در بهار به این ده آمده برمیگردند. این ده امامزاده ای دارد که بنای آن قدیم است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

رنگ آل

(رَ گِ)

رنگی که زردیش کم و قدری مایل به سرخی بود. رنگ شکری. رنگ نباتی. (آنندراج). رجوع به رنگ شکری و رنگ نباتی شود

لغت نامه دهخدا

تنگ لب

(تَ لَ)

نازک لب و ظریف لب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تنک آب

(تَ نُ / تُ نُ)

کم آب. (آنندراج). کم عمق و پایاب و آب کم عمق. (ناظم الاطباء). آب باریک. آب کم. آب کم عمق در جوی یا در رودی. آبی رونده و قلیل. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :
دریای فراوان نشود تیره به سنگ
عارف که برنجد تنک آبست هنوز.
(گلستان).
جان به تن از نارسایی های همت مانده است
بس که این دریا تنک آبست کشتی در گل است.
میرزا طاهر وحید (از آنندراج).
رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

خنک آب

(خُ نُ)

قریتی است دوفرسنگی مشرقی شهر داراب و در سال 1300 هجری قمری محمدرضاخان قوام الملک آن رااحداث نموده است. (فارسنامۀ ناصری). در فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7 آمده: دهی است از دهستان هشیو از بخش داراب شهرستان فسا. واقع در 12هزارگزی جنوب داراب با 181 تن سکنه. آب آن از چشمه و محصول آن غله و برنج است. شغل اهالی زراعت و قالی بافی و راه فرعی است

لغت نامه دهخدا